به گزارش پایگاه تحلیلی- خبری درسانیوز به نقل از سازمان جهانی کار که اعلام کرد: متاسفانه جوانان در گروه سنی‌ای هستند که سخت‌ترین مسیر را برای یافتن کار شایسته پیش رو دارند.
این سازمان در گزارش اخیر خود نسبت به افزایش جمعیت جوانان ۱۶ تا ۳۰ ساله‌ای نه در حال کار هستند و نه در حال تحصیل، هشدار داد.
در این گزارش آمده است، جوانان امروزی به‌عنوان بهترین نسل مستعد و امید ما به آینده‌ای بهتر، متاسفانه در گروه سنی‌ای هستند که سخت‌ترین مسیر را برای یافتن کار شایسته پیش رو دارند.
طبق این گزارش؛ در سال گذشته میلادی یعنی در سال ۲۰۲۲ افراد ۱۵ تا ۲۴ساله حدود ۲۱ درصد از کل جمعیت جهان در سن کار را تشکیل می‌دهند. با این حال این گروه، کمتر از ۱۳ درصد از کل افراد شاغل به کار یا تحصیل جهان را تشکیل می‌دهند. به عبارت بهتر بیش از ۳۳ درصد بیکاران جهان را جوانان تشکیل می‌دهند. یک سوم بیکاران جهان درحالی جوانان هستند که تنها یک پنجم جمعیت جهان فعلی، در این حدود سنی قرار دارند.
جوانان همچنین بیشتر در مشاغل «بد» استخدام می‌شوند و وارد حوزه‌هایی از کار می‌شوند که کار شایسته محسوب نشده و اغلب می‌توانند در مشاغل غیررسمی دسته‌بندی شوند. این باعث شده کارگران جوانی که بیکار نیستند، دو برابر بیشتر از کارگران بزرگسال در فقر شدید زندگی کنند؛ یعنی با شرایط برابری قدرت خرید (PPP) کمتر از ۱.۹۰ دلار آمریکا در روز (درآمد روزانه کمتر از ۱۰۰ هزار تومان).
کار کردن جوانان در مشاغل غیر شایسته، سخت و غیر رسمی باعث شده تا از نظر تامین اجتماعی و بیمه شغلی نیز دقیقا در سنین اوج کار، کارگران فاقد حمایت اجماعی باشند. بر اساس آخرین داده‌های موجود (۲۰۲۲) در مورد جوانان در مشاغل غیررسمی، نرخ غیر رسمی اشتغال جوانان به کارهای غیررسمی ۷۸ درصد بود، در حالی که این میزان برای بزرگسالان ۵۸ درصد است.
پس از گسترش پدیده گرم شدن زمین، تغییرات آب و هوایی و کرونا، گویا روند غیرشایسته شدن مشاغل برای جوانان افزایش یافته است. اخیرا در نظرسنجی بین‌المللی سازمان جهانی کار، این نتیجه‌گیری مطرح شد که در دوره بحران، درآمد جوانان در بسیاری از سطوح کاهش یافته است، اما بازار کار جوانان هنوز به طور کامل نابود نشده اما غیررسمی‌تر از گذشته شده است. این امر به ویژه در اقتصادهای کم درآمد و با درآمد متوسط، به ویژه در کشورهای عربی، آسیای شرقی، جنوب صحرای آفریقا و جنوب آسیا بیشتر مشاهده می‌شود.
در سال ۲۰۲۲ در سطح جهانی، تقریباً یک چهارم جوانان جهان در آموزش، اشتغال یا آموزش عضو (NEET) ها نبودند؛ یعنی در سن جوانی همزمان خارج از فرآیند آموزش و اشتغال نبوده و درحال تحصیل یا کار یا هردو بودند. این میزان بیش از یک درصد بالاتر از دوران ماقبل کرونا محسوب می‌شد که تنها ۱۹ درصد جوانان در ذیل شاخص «نیت» (جوانانی که نه شاغل هستند و نه در حال تحصیل) دسته‌بندی می‌شدند. ضمن اینکه زنان بیشتر از مردان قربانی این شاخص بودند.
نیت (به انگلیسی: NEET)، مخفف کلمه Not in Education, Employment, or Training است که به معنای شخصی است که «نه درس می‌خواند، نه شاغل است و نه مهارتی می‌آموزد».
این طبقه‌بندی در اواخر دهه ۱۹۹۰ از انگلستان آغاز شد و کاربرد آن در درجات مختلف به سایر کشورها و مناطق از جمله ژاپن، کره جنوبی، چین، تایوان، کانادا و ایالات متحده گسترش یافته‌است.
گروه NEET شامل افراد بیکار (افراد بدون شغل و متقاضی کار) و همچنین افراد خارج از نیروی کار (بدون شغل و متقاضی کار) است. برای توصیف افرادی که در این شرایط هستند معمولاً رنده‌بندی سنی قائل می‌شوند تا از احتساب بازنشستگان در سن پیری جلوگیری شود.
در انگلستان، این طبقه‌بندی شامل افراد ۱۶ تا ۲۴ سال می‌باشد (برخی از افراد ۱۶ و ۱۷ ساله هنوز در تحصیلات اجباری هستند). در ژاپن، طبقه‌بندی شامل افراد بین ۱۵ تا ۳۴ سال است که شاغل نیستند، به خانه‌داری مشغول نیستند یا به دنباله تحصیل و یادگیری حرفه ای نیستند.
سنجش NEET باید از نرخ NLFET (“نه در نیروی کار، نه در حال تحصیل یا آموزش”) که در گزارش سال ۲۰۱۳ سازمان بین‌المللی کار پیرامون اشتغال جهانی برای جوانان ارائه گردید متمایز شود. NLFET مشابه NEET است، اما جوانان بیکار (که بخشی از نیروی کار هستند) را حذف می‌کند.
