آلرژی‌های فصل بهار، که به عنوان رینیت آلرژیک فصلی نیز شناخته می‌شوند، به دلیل واکنش سیستم ایمنی بدن به مواد آلرژن موجود در هوا ایجاد می‌شوند.
مکانیسم‌های بیولوژیکی آلرژی‌های فصل بهار
آلرژی‌های فصل بهار عمدتاً به دلیل واکنش سیستم ایمنی بدن به آلرژن‌های موجود در هوا، مانند گرده‌های گیاهان، ایجاد می‌شوند. این واکنش‌ها شامل مراحل زیر است:
حساس‌سازی: در اولین مواجهه با آلرژن، سیستم ایمنی بدن فرد حساس به آن آلرژن می‌شود. سلول‌های دندریتیک آلرژن را شناسایی کرده و به لنفوسیت‌های T ارائه می‌دهند. این سلول‌ها سپس لنفوسیت‌های B را تحریک می‌کنند تا آنتی‌بادی‌های IgE تولید کنند.
واکنش آلریک: در مواجهه‌های بعدی با همان آلرژن، آنتی‌بادی‌های IgE به ماست‌سل‌ها و بازوفیل‌ها متصل می‌شوند. این اتصال باعث آزاد شدن مواد شیمیایی مانند هیستامین، لکوترین‌ها و پروستاگلاندین‌ها می‌شود که منجر به علائم آلرژیک می‌گردد.
علل و عوامل مؤثر
گرده‌های گیاهان: گرده‌های درختان (مانند توسکا، صنوبر، زبان گنجشک)، علف‌ها (مانند چاودار و جو دوسر) و علف‌های هرز (مانند آمبروسیا) از مهم‌ترین آلرژن‌های فصل بهار هستند۳.
اسپور قارچ‌ها: اسپور قارچ‌ها نیز می‌توانند به عنوان آلرژن عمل کنند و علائم آلرژی را تشدید کنند۴.
عوامل ژنتیکی: افرادی که سابقه خانوادگی آلرژی دارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به آلرژی‌های فصلی هستند۵.
علائم بالینی
رینیت آلرژیک: شامل عطسه، آبریزش بینی، خارش و گرفتگی بینی.
کنژنکتیویت آلرژیک: شامل خارش، قرمزی و آبریزش چشم‌ها.
آسم آلرژیک: شامل سرفه، تنگی نفس و خس‌خس سینه.
روش‌های تشخیص
تست پوستی: در این روش، مقدار کمی از آلرژن‌های مختلف به پوست تزریق می‌شود و واکنش بدن به آنها بررسی می‌شود.
آزمایش خون: اندازه‌گیری سطح آنتی‌بادی‌های IgE در خون می‌تواند به تشخیص آلرژی کمک کند.
درمان‌ها
دارویی:
آنتی‌هیستامین‌ها: برای کاهش علائم مانند عطسه و خارش.
کورتیکواستروئیدهای بینی: برای کاهش التهاب و گرفتگی بینی.
ضد احتقان‌ها: برای کاهش گرفتگی بینی.
ایمونوتراپی: شامل تزریق تدریجی آلرژن‌ها به بدن برای کاهش حساسیت سیستم ایمنی به آنها.
پیشگیری:
اجتناب از قرار گرفتن در معرض آلرژن‌ها.
استفاده از فیلترهای هوا در خانه.
شستشوی بینی با محلول سالین.