ویژگیهای یک رئیس جمهور مطلوب از نظر یکاقتصاددان؛ حل مسئله FATF باید در اولویت باشد.
گفتگو از مهسا حاجیان خبرنگار پایگاه تحلیلی- خبری درسا نیوز: انتخابات ریاست جمهوری امروز جمعه در حالی برگزار میشود که انتخابات به دور دوم رفته است و حالا یک رای بیشتر، تکلیف نامزد پیروز در این دوئل نفسگیر را مشخص میکند. برای بررسی اینکه فارغ از نامها، چه کسی و با چه ویژگیهایی رئیس جمهور شود، با مرتضی افقه، استاد دانشگاه و اقتصاددان گفتگویی داشتهایم که در ادامه میخوانید:
به نظر شما رئیس جمهور بعدی چه ویژگیهایی باید داشته باشد؟
برای اینکه بهترین شخص را انتخاب کنیم، باید ببینیم که کشور الان در چه وضعیتی قرار دارد و چه اقداماتی لازم است که صورت گیرد تا از این بنبستها و ناکامیهای یکی دو دهه گذشته خارج شویم.
اقتصاد ایران به شدت به فروش نفت و درآمدهای آن وابسته است. البته اگر نفتی هم نبودیم، مثل هر کشور دیگری برای پیشرفت کشور ناچار به مراودات سیاسی و تجاری و اقتصادی با خارج هستیم.
از زمانی که تحریم ها تشدید شدند، از سال ۹۷ تا به حال، اقتصاد ما رو به افول است. بنابراین اولویت اول، فوری و عاجل کسی است که بتواند یا حداقل دیدگاهش این باشد که رفع تحریمها و فراهم کردن شرایط عادی برای مراودات مالی یا همان توافق نامهFATF را در دستور کار قرار بدهد.
با توجه به صحبتها و شناختی که از این ۲نامزد دارم ، یکی از نامزدها مدافع حل مساله FATF است. هرچند رفع تحریمها و سیاست خارجی به طور کامل در محدوده اختیارات رئیس جمهور نیست. اما رئیس جمهور میتواند مقامات بالا را متقاعد کند که برای نجات اقتصاد کشور لازم است مذاکرات رفع تحریمها دوباره آغاز شود و به انجام برسد.
اقتصاد ایران برای رشد اقتصادی مطلوب نیازمند چه رویکردی است؟
با رفع تحریم، بخشی از مشکلات به طور کوتاه مدت حل میشود. اما قرار گرفتن در مسیر توسعه نیازمند رشد اقتصادی و رفاه مردم است؛ یک سری تعاملات ساختاری وجود دارد که اگر اتفاق نیفتد حتی اگر تحریمها هم لغو شوند مشکلات به طور موقت حل میشود.
بنابراین برای رشد اقتصادی، سیاستی باید انتخاب شود که تحولات ساختاری جز اولویت دولت باشد.
همه ما میدانیم با وجود داشتن درآمدهای نفتی و نیروهای انسانی خوب در ۳۰سال بعد از جنگ تا به امروز نتوانستهایم در مسیر توسعه قرار بگیریم.
آیا با وجود تحریمها میتوان انتظار توسعه و پیشرفت و جهش را داشت؟
همانطور که گفتم هیچ کشوری بدون مراوده با خارج نمیتواند به رشد و توسعه برسد و یا جامعهاش را در رفاه قرار دهد.
نمونه کامل آن، الان کرهشمالی است که به ندرت با کشورهای دیگر،(به جز یکی دو کشور کمونیستی) مراوده دارد و یکی از فقیرترین کشورهای دنیا است.
ما بیشتر از یک کشور عادی وابسته به تجارت خارجی هستیم که این به دلیل نقش نفت و فروش و درآمد نفتی است که در فرایند توسعه ما دارند.
بنابراین برای ما رفع تحریمها و عادی شدن تجارت خارجی و روابط سیاسی با همه کشورهای دنیا یک امر حیاتی است. در غیر این صورت ما هرگز نمیتوانیم در مسیر توسعه قرار بگیریم.
همانطور که گفتیم از سال ۹۷ به بعد که تحریمها تشدید شدند، همه شاخصههای اقتصادی رو به افول نهادند به خصوص در دولت سیزدهم که مدعی بودند که میشود بدون رفع تحریمها، مشکلات را حل کنیم اما دیدیم که مشکلات چندین برابر شدند.