مقدمهای بر اقتصاد سلامت اقتصاد سلامت
یک حوزه مهم است که تقاطع اقتصاد و مراقبتهای بهداشتی را بررسی میکند و بر تخصیص، استفاده و مدیریت منابع در سیستم بهداشتی تمرکز دارد. هدف آن درک رفتار افراد، ارائهدهندگان خدمات بهداشتی و دولتها در تصمیمگیریهای مربوط به سلامت و مراقبتهای بهداشتی است. این حوزه برای اطمینان از کارایی، اثربخشی و عدالت در سیستمهای بهداشتی بسیار حیاتی است.
تعریف
اقتصاد سلامت اصول اقتصاد را برای رسیدگی به مشکلات سلامت و مراقبتهای بهداشتی به کار میگیرد. فاکتورهایی را که به سلامت افراد و جمعیتها کمک میکنند شناسایی میکند و مولدترین راهها برای استفاده از منابع موجود برای بهبود سلامت را شناسایی میکند.
شرح
اقتصاد سلامت حوزهای از اقتصاد است که اصول رشته اقتصاد را برای رسیدگی به مشکلات بهداشت و درمان به کار میگیرد. بهداشت و درمان هر دو کالاهایی با ویژگی هایی هستند که آنها را از کالاها و خدمات استانداردی که در بازارهای خصوصی خرید و فروش می شوند متمایز می کند. این بدان معناست که آنها به توجه ویژه اقتصاددانان نیاز دارند تا استفاده از منابع اختصاص داده شده برای ارائه مراقبت های بهداشتی و تغییر سلامت را در نظر بگیرند.
هزینههای مراقبتهای بهداشتی
هزینههای مراقبتهای بهداشتی شامل طیف گستردهای از هزینهها است، از جمله هزینههای مستقیم مانند درمانهای پزشکی، بستری شدن در بیمارستان، داروها و مراقبتهای پیشگیرانه، و همچنین هزینههای غیرمستقیم مانند کاهش بهرهوری به دلیل بیماری. درک این هزینهها برای بودجهبندی و برنامهریزی خدمات بهداشتی ضروری است.
هزینههای مستقیم
۱. درمانهای پزشکی: این شامل جراحیها، آزمایشهای تشخیصی و سایر روشها است. هزینه درمانهای پزشکی میتواند به طور قابل توجهی بر اساس پیچیدگی روش، فناوری مورد استفاده و تخصص ارائهدهنده خدمات بهداشتی متفاوت باشد.
۲. بستری شدن در بیمارستان: هزینههای بستری شامل هزینههای اتاق، مراقبتهای پرستاری، وعدههای غذایی و سایر خدمات ارائه شده در طول اقامت بیمار است. این هزینهها میتواند به ویژه برای مراقبتهای طولانی مدت یا مراقبتهای ویژه قابل توجه باشد.
۳. داروها: داروهای تجویزی بخش مهمی از هزینههای مراقبتهای بهداشتی هستند. قیمت داروها میتواند تحت تأثیر عواملی مانند هزینههای تحقیق و توسعه، هزینههای تولید و تقاضای بازار قرار گیرد.
۴. مراقبتهای پیشگیرانه: این شامل خدماتی مانند واکسیناسیون، غربالگریها و برنامههای آموزش بهداشت است که هدف آن پیشگیری از بیماریها و ارتقاء سلامت است. سرمایهگذاری در مراقبتهای پیشگیرانه میتواند با پیشگیری از بروز بیماریهای مزمن، هزینههای بلندمدت مراقبتهای بهداشتی را کاهش دهد
هزینههای غیرمستقیم
۱. کاهش بهرهوری: بیماری و ناتوانی میتواند منجر به کاهش بهرهوری شود، هم برای افراد مبتلا و هم برای مراقبان آنها. این شامل کاهش دستمزدها، کاهش ظرفیت کاری و غیبت از کار است.
۲. حمل و نقل و اقامت: بیماران و خانوادههای آنها ممکن است هزینههای اضافی برای حمل و نقل به مراکز بهداشتی و اقامت در طول درمان متحمل شوند، به ویژه برای مراقبتهای تخصصی که نیاز به سفر دارد.
رفتار اقتصادی در مراقبتهای بهداشتی اقتصاد سلامت رفتار ذینفعان مختلف در سیستم بهداشتی، از جمله بیماران، ارائهدهندگان خدمات بهداشتی، بیمهگران و دولتها را بررسی میکند. درک این رفتارها به طراحی سیاستها و مداخلاتی که بهبود ارائه خدمات بهداشتی و نتایج سلامت را به همراه دارد، کمک میکند