گفتوگو آرین عباسیفرد گزارشگر و مرتجم پایگاه تحلیلی- خبری درسانیوز؛ پومسه تکواندو یک فرم یا پومسه یک الگوی تعریف شده ازحرکات دفاع و حمله است که در تکواندو مطرح شده است. اصطلاحات کرهای هیانگ، پومسه و teul (به معنی “شکل” یا “الگوی”) برای اشاره به اشکال هنرهای رزمی است که معمولاً در هنرهای رزمی کرهای مانند تکواندو و تانگ سو انجام میشود.
فرم یا پومسه (poomsae) یکی از مهمترین جنبههای آموزشی هنرهای رزمی میباشد. فرم مجموعهای ازحرکات کلاسیک تکواندو شامل تکنیکهای ایستادن، دست، پا و جابهجایی است که براساس منطق طراحی شدهاند. البته برخی از اساتید باتجربه فرمهایی را شخصاً ابداع کرده اند و به تدریس آنها میپردازند. سابقه تاریخی فرمها به قدمت هنرهای رزمی است و هیچ هنر رزمی بدون فرم وجود ندارد. در زمانهای باستان که هنرهای رزمی به صورت مخفی و انفرادی تمرین میشد، هنرجویان برای تمرین تکنیکها و مبارزه ناگزیر از اجرای دفاعها و حملات در مقابل حریفان فرضی بودند، بدین ترتیب فرمهای اولیه پابه عرصه حیات نهادند. مسابقات پومسه تکواندو به صورت انفرادی (در ۵ رده سنی) و تیمی (در ۲ گروه سنی) برگزار میگردد. هدف عمده از تمرین `پومسه هماهنگی فیزیکی، فکری و روحی در هنر جو و انضباط فردی میباشد.
با توجه به اینکه پومسه بهعنوان بخش مهم ازرشته ورزشی تکواندو که دارای مسابقات مهم و منظمی است و در رقابتهای بینالمللی، قهرمانی آسیا و جهان حایز اهمیت میباشد و از طرفی نیز امتیاز حضور در بازیهای آسیایی میباشد و با توصیهی ویژهی هادی ساعی رئیس فدراسیون به جهان مسعود حجیزواره قهرمان با اخلاق جهان و سرپرست جدید هیأت تکواندو استان کرمانشاه، تاکید مبنی بر توجه ویژه به بخش پومسه، مسئولیت این امر مهم برعهده استاد علی صفری قهرمان جهان و مسئول کمیته پومسه رشته تکواندو استان کرمانشاه قرارگرفته است و بر این اساس استاد علی صفری رئیس کمیته پومسه استان کرمانشاه در راستای این هدف بزرگ و مهم، اولین دوره استاژ فنی برای مربیان و پیشکسوتان استان کرمانشاه در محل خانه تکواندو برگزار کرد.
مدرس این دوره از کلاس استاد علیرضا صفری قهرمان هان مادانگ جهان و متخصص پومسه برعهده داشت، که سی نفر از اساتید تکواندو استان کرمانشاه در این دوره شرکت کردند و آخرین متدها و روشهای علمی توسط استاد صفری تدریس شد و مربیان به آخرین یافتههای علمی دنیا در سبک پومسه دست یافتند تا برای تربیت شاگردان اقدام نمایند.
هرچند برنامههای مسئول کمیته پومسه تکواندو استان کرمانشاه براین است که به طور منظم این دورهای استاژها را برگزار نماید و از طریق مدرسین و اساتید فن، بین هنرجویان تعمیم داده شود در این راستا گپ و گفت صمیمانه با اشتاد علی صفری از قهرمانان ورزش تکواندو انجام گرفته است که در پی میآید:
استاد علی صفری قهرمان جهان و مربی و مسئول کمیته پومسه هیأت تکواندو استان کرمانشاه در این باره گفت: تکواندو شیوهای کرهای ازهنرهای رزمی و یکی از رشتههای ورزشی المپیک است. تکواندو ورزش ملی کرهجنوبی و دارای بیشترین تعداد ورزشکار درمیان ورزشهای رزمی در سراسر دنیاست. تکواندو سه سبک متفاوت دارد: “پومسه”، “هاندامانگ” و “کیوروگی”.
وی افزود: تکواندو یک رشته رزمی نمایشی مدرن محسوب میشود که پس از جنگ جهانی دوم با کوشش استادان هنرهای رزمی کرهجنوبی و با تلفیق رشته اوکیناوایی کاراته و هنرهای رزمی سنتی کرهای همچون تکیون و سوباک پایهگذاری شده است.
این قهرمان جهان تکواندو گفت: استیل خاص این رشته دفاعی است که ضربات پا۸۰ درصد با حداکثر و دراکثر اوقات با حداکثر قدرت و سرعت است و بر حفظ فاصله فیزیکی با دشمن و طراحی فنون برای دور کردن مهاجم تأکید دارد، آن را از تمام سبکهای رزمی موجود در دنیا متمایز میکند. همچنین دارای دفاع شخصی است، که اکثرا آن را به رسمیت نمیشناسد البته در این هنر رزمی از اعضای دیگر بدن مانند دست برای ضربه مشت و دفاع و هل دادن حریف و… نیز استفاده میشود.
استاد صفری در مورد ردهبندی کمربندهای تکواندو اظهارکرد: ردهبندی کمربندهای تکواندو«سفید»، «زرد»، «سبز»، «آبی»، «قرمز»، «مشکی دان۱، دان۲، دان۳، دان۴، دان۵، دان۶، دان۷، دان۸، دان۹، دان۱۰» که بالاترین کمربند در تکواندو است. افراد برای گرفتن تمامی کمربندها باید فرم مناسب هرکمر بند را اجرا کنند.
وی در مورد پومسه افزود: پومسه تکواندو یک فرم یا پومسه یک الگوی تعریف شده از حرکات دفاع و حمله است که در تکواندو مطرح شده است.
مسئول کمیته پومسه هیأت تکواندو استان کرمانشاه گفت: اصطلاحات کرهای hyeong، پومسه و teul (به معنی “شکل” یا “الگوی”) برای اشاره به اشکال هنرهای رزمی است که معمولاً درهنرهای رزمی کرهای مانند تکواندو و تانگ سو انجام میشود.
استاد صفری ادامه داد: Hyeong اغلب به عنوان hyung romanised این اصطلاح عمدتاً در سبکهای پیش از تکواندو مورد استفاده قرار میگیرد، که اغلب به عنوان تکواندو سنتی نامیده میشود و Pumsae اغلب به عنوان poomsae یا poomse romanised است. این اصطلاح در درجه اول در تکوونو / تایوان تکیه دارد.
وی افزود: Teul اغلب به عنوان tul وارد شده است. این اصطلاح عمدتا در تکواندو به سبک ITF مورد استفاده قرار میگیرد.
Hyeong یک دنبالهدار سیستماتیک و پیشگفتار از تکنیکهای رزمی است که با استفاده از یک سلاح یا بدون آن انجام میشود. در dojangs سنتی (سالنهای آموزشی)، hyeong در درجه اول به عنوان یک نوع از آموزش فاصله است که مفید است در توسعه mushin، سینتیک مناسب و استعداد ذهنی و فیزیکی استفاده میشود. Hyeong ممکن است شبیه مبارزه باشد، اما به لحاظ هنری غیر مبارزه و با هم ترکیب شده است، به عنوان یک ابزار تهویه مؤثر. توانایی یک نفر برای یک hyeong خاص ممکن است در رقابت مورد ارزیابی قرار گیرد.
این قهرمان جهان تکواندو معتقد است: در چنین مسابقات، هیونگ توسط هیأت قضایی ارزیابی میشود که بر اساس بسیاری از عوامل، از جمله انرژی، دقت، سرعت و کنترل، امتیاز میگیرد. در مسابقات غربی، دو کلاس عمومی hyeong وجود دارد: خلاق و استاندارد. Hyeong خلاق توسط سازنده ایجاد شده و به طور کلی بیشتر آکروباتیک درطبیعت است و لزوماً منعکس کننده اصول جنبشی ذاتی در هر نظام رزمینیست.
استاد صفری در مورد فلسفه رنگهای کمربند در تکواندو عنوان کرد:
بهطور کلی ۶ کمربند در مقاطع گوناگون این ورزش وجود دارد. کمربند سفید(پک تی): که نشان دهنده بیگناهی است. در این مرحله نوآموزان هیچ چیز در مورد تکواندو نمیدانند. کمربند زرد(نورانگ تی): نشان دهنده زمینی است که در آن گیاه جوانه میزند و در اصل تکواندو در نوآموز در حال شکل گرفتن است. کمربند سبز(نوک تی): نشان دهنده این است که این گیاه جوانه زده و رشد میکند، یعنی فنون تکواندو در حال پیشرفت است و هنوز در حال رشد شد. کمربند آبی(چونگ تی): نشان دهنده این است که گیاه در حال رشد به درخت تبدیل شدهاست؛ یعنی فنون تکواندو در ورزشکار به حد مطلوب رسیدهاست. کمربند قرمز(هونگ تی): نشان دهنده خطر است و در این مرحله ورزشکار باید مواظب حریف خود باشد و او را دور نگه دارد. کمربند سیاه(هوک تی): درست نقطه مقابل سفید است؛ بنابراین نشان دهنده مهارت کامل در تکواندو است و نشان میدهد که دارنده این مهارت نسبت به تمام ترسها و بدیها نفوذناپذیر است.
وی افزود: باید این نکته را هم یادآور شویم که هر کدام از این کمربندها خود دارای درجات متفاوتی است که آنها هم هر کدام برای خود فلسفهای دارند. برخلاف برخی تصورات عمومی ازنظر بعضی از افراد ورزشهای رزمی با خشونت همراه هستند اما اگر فلسفه درون این ورزش را بدانیم به ظرافت نهفته در این ورزش بیشتر پی میبریم.