به گزارش پایگاه تحلیلی- خبری درسانیوز؛ ویژهخواران و ساحلخواران ساحل مازندران را میبلعند
ویژهخواران، سودجویان، منفعتطلبان، ساحلخواران و سوداگران هر روز و به بهانههای مختلف، گاهی ساحل را میبلعند و گاهی هم در اعماق جنگل، برجهای سربه فلک کشیده میسازند.
دستاندازی به طبیعت و منابع ملی و طبیعی در استانهای شمالی به ویژه در مازندران، رفته رفته تبدیل به یک بحران اجتماعی شده است و این پدیده خزنده که هر روز دامنه آن گستردهتر میشود، بخشی از ساحل و جنگل و کوه و دریا را میبلعد و در صورت ادامه این رویه بزودی چیزی از این منابع زیستمحیطی باقی نخواهد ماند.
ویژهخواران، سودجویان، منفعتطلبان، ساحلخواران و سوداگران هر روز و به بهانههای مختلف، گاهی ساحل را میبلعند و گاهی هم در اعماق جنگل، برجهای سربه فلک کشیده میسازند.
کمتر روستایی در شهرستان تنکابن دیده میشود که در آن شهرکی ایجاد نشده باشد، شهرکهایی که به بهای نابودی و تکهتکه کردن اراضی کشاورزی، زراعی و خارج از بافت روستا ایجاد شده است و بانیان آن با همدستی دهیاران قانون را به راحتی دور میزنند و اکنون هم ساحل را قرار است به چنگ خود دربیاورند.
پسروی آب دریای خزر طی سالهای گذشته برای بسیاری از دستگاهها و جوامع محلی در مناطق شمالی ایران دارای تبعات و ضررهایی بوده است از جمله آن که به دلیل عقبنشینی دریا، فعالیتهای شیلاتی و بنادر دچار مشکلاتی شده است و بیم و خطر تعطیلی آن وجود دارد.
این وضع درحالی است که برخی سودجویان و ویلانشینان حریم ساحل این موقعیت را موهبتی برای خود قلمداد و اقدام به تصرف و فنسکشی حریم قانونی ساحل می کنند.
در شهرستان تنکابن و برخی مناطق شاهد دستاندازی برخی افراد سودجو به مناطق مختلف ساحلی هستیم و تاکنون پروندههایی در این زمینه تشکیل شده است.
هشدار درباره شرایط غرب مازندران
یک فعال محیطزیست هم خطر پدیده خزنده ساحلخواری را در کنار جنگلخواری و کوهخواری و عناوینی از این دست را برای غرب مازندران بسیار جدی و نگران کننده توصیف کرد.
علی احمدی در این باره میگوید: مهاجرت غیربومیان و توجه آنان به اراضی غرب مازندران به ویژه تنکابن، سیاستهای ناقص دولت در حفاظت از اراضی کشاورزی و باغی، گرانی نهادههای کشاورزی و مقرون بهصرفه نبودن تولید محصول برای کشاورزان و باغداران و همچنین کمبود نیروی انسانی در ادارات متولی مانند منابع طبیعی و جهاد کشاورزی و … از مهمترین علل بروز این پدیدهی خزنده خطرناک هستند.
این کارشناس محیطزیست و فعال اجتماعی نمونه بارز این دستاندازیها را در الیمالات نور، منطقه حفاظت شده سد میجران رامسر، ارتفاعات روستای پلطان تنکابن قلعهتاریخی مارکوه رامسر اعلام کرد و ادامه میدهد: اینها فقط مشتی نمونه خروار بوده و وقت آن رسیده است تا دولتمردان و قوه قضائیه با جدیت به این پدیده ورود کنند.
یاسر منتظری رئیس اداره منابع طبیعی تنکابن هم با تأیید خبر ساحلخواری نیز چنین میگوید: ۲ مورد از ساحلخواری در ۲ نقطه ساحل تنکابن به این اداره گزارش که برای هر ۲ مورد پرونده قضایی تشکیل شد و بزودی نشست رسیدگی به آنها تشکیل میشود.
وی خواستار مشارکت مردم در اطلاعرسانی جنگلخواری و ساحلخواری به این اداره شد و میافزاید: منابع ملی و جنگلهای هیرکانی ما دارای ارزش بی مثالی بوده و ما تمامی تلاشمان بر حفظ و نگهداری درست منابع طبیعی و ملی است.
مازندران ۴۸۷کیلومتر نوار ساحلی دارد که بیش از ۹۸درصد آن آزاد شده و فقط ۵۲کیلومتر از طول نوار ساحلی این استان آزادسازی نشده است.