محسن عباسی‌فرد سردبیر پایگاه تحلیلی- خبری درسانیوز؛ دونالد ترامپ استارت این جنگ را می‌زند.
بازگشت دونالد ترامپ به کاخ‌سفید می‌تواند جنگ تجاری آمریکا و چین را دوباره به اوج برساند، کاهش تجارت کالا بین دو کشور، به رکود جهانی می‌انجامد و صف‌بندی جدیدی در سطح بین‌الملل ایجاد می‌کند.
ترامپ استارت این جنگ را می‌زند
در سال‌های اخیر، پیمان‌‌‌‌‌‌‌‌های چند‌جانبه و منطقه‌ای زیادی برای تقویت تجارت بین کشورها امضا شده است و تقریباً چین پای ثابت بیشتر این توافق‌ها بوده است.
دومین اقتصاد بزرگ جهان، برای کاهش وابستگی خود به تجارت با ایالات‌متحده، سرمایه‌گذاری زیادی در آسیا و کشورهای آفریقایی انجام داده است. این کشور با سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های آفریقا و وام‌‌‌‌‌‌‌‌دهی به این کشورها، پیوندی عمیق بین خود و کشورهای آفریقایی ایجاد کرده است.
جدال آمریکایی- چینی
با توجه به اینکه چین دومین اقتصاد بزرگ جهان و بزرگترین منبع واردات ایالات‌متحده است، انتظار می‌رود دونالد ترامپ جنگ تجاری را که در دوره اول ریاست‌جمهوری خود شروع کرده بود تشدید کند، زیرا او بارها ایده ضربه‌زدن به واردات از چین را مطرح کرده است.
تعرفه ۶۰درصدی روی کالاهای چینی، پیشنهادی است که پیامدهای گسترده‌ای به‌همراه خواهد داشت و شرکت‌های آمریکایی را وادار می‌کند تا در زنجیره تأمین خود تجدیدنظر کنند.
کسری تجاری ایالات‌متحده در تجارت کالا با چین در سال‌گذشته به پایین‌ترین سطح خود از سال۲۰۱۰ کاهش یافت، زیرا واردات از چین بیش از ۱۰۰میلیارد دلار نسبت به سال‌قبل کاهش یافت؛ در واقع واردات از بزرگترین صادرکننده جهان حتی کمتر از سال۲۰۲۰ بوده است.
بر اساس گزارش اداره سرشماری ایالات‌متحده، کسری تراز تجاری با چین در سال۲۰۲۳ بیش از ۲۵درصد کاهش یافت و به ۲۷۹میلیارد دلار رسید، زیرا تنش‌ها -اعم از اقتصادی و سیاسی-بین دو ابرقدرت همچنان بالاست. درمیان این تنش‌ها، بسیاری از شرکت‌ها سعی کرده‌اند با تنوع‌بخشیدن به زنجیره تامین خود یا انتقال مونتاژ نهایی کالا به سایر کشورهای آسیایی، وابستگی خود را به چین کاهش دهند.
در این شرایط، چین به افزایش تجارت با کشورهای آسیایی و آفریقا روی‌آورده تا خود را از ضرر کاهش مبادلات با آمریکا برهاند. این سیاست به افزایش سرمایه‌گذاری شرکت‌های چینی در کشورهای آفریقایی در حوزه زیرساخت و ماشین‌آلات منجر شده و به‌نظر می‌رسد دومین اقتصاد برتر جهان در حال متحدسازی کشورهای جنوب علیه ایالات‌متحده است.
صنایع لوازم الکترونیکی، ماشین‌آلات و پوشاک از بزرگترین صادرکنندگان به ایالات‌متحده در سال‌های اخیر بوده‌اند.
تجارت بین دو کشور در سال۲۰۲۲ به بالاترین حد خود رسید، اما به دلیل اینکه بسیاری از شرکت‌های بزرگ آمریکایی تولید خود را به خارج از چین منتقل کردند، کاهش‌یافت.
به‌نظر می‌رسد کاهش تجارت آمریکا و چین در سال‌گذشته نشانه‌‌‌‌‌‌‌‌ای از دور‌شدن دو اقتصاد از یکدیگر باشد، اما اگر به افزایش واردات از آسیای جنوب‌شرقی به ایالات‌متحده نگاه کنید، به‌نظر می‌رسد که بخش زیادی از این افزایش از سوی شرکت‌های چینی است که یا تولید خود را تغییر داده‌اند یا صرفاً محصولات خود را از طریق کشورهای ثالث به‌منظور دورزدن تعرفه‌‌‌‌‌‌‌‌ها منتقل می‌کنند.
توسعه اقتصادی چین فشارهای رقابتی زیادی را در سراسر جهان ایجاد می‌کند؛ برخلاف بسیاری از کشورهای نفت‌خیز و دارای انرژی‌های فسیلی که صرفاً به‌عملیات بازرگانی و تقویت ارزش ارز محلی خود روی‌آورده‌اند، چین با تضعیف ارزش یوآن و پیگیری سیاست‌های صنعتی در بعد محلی و بین‌المللی، بازار‌‌‌‌‌‌‌‌های جهانی را یک به یک تسخیر کرد و در حال‌حاضر به بزرگترین صادرکننده جهان بدل شده است.
سازمان تجارت‌جهانی می‌گوید؛ تعرفه‌های فولادی ترامپ قوانین تجارت را زیر پا گذاشته‌است، روابط تجاری بین دو اقتصاد بزرگ جهان در دوران دولت بایدن بدتر شده است، ایالات‌متحده و چین موانع جدیدی را بر تجارت تحمیل کرده‌اند، از جمله محدودیت‌هایی بر صادرات تراشه‌‌‌‌‌‌‌‌های کامپیوتری که اخیراً با کمبود مواجه شده‌اند.
این موضوع به نگرانی‌های فزاینده‌ای منجر شده‌است که جهان در حال تقسیم‌شدن به دو بلوک تجاری است. جهان باید بسیار مراقب باشد، زیرا اگر این روند ادامه یابد، می‌تواند آسیب واقعی به اقتصاد جهانی وارد کند.
در مطالعه‌‌‌‌‌‌‌‌ای، WTO نشان داد که چنین تقسیم‌بندی می‌تواند ۵درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی برای کشورهای دنیا هزینه داشته باشد.
