به گزارش پایگاه تحلیلی- خبری درسانیوز؛ استاد علیرضا صفری در ۲۱ شهریور سال ۱۳۵۴ در کرمانشاه متولد شده و به رشته تکواندو در ۹سالگی با تکواندو علاقهمند میشود و در این رشته ورزشی مشغول به فعالیت میشود.
علی صفری یکی از استعداده و پدیدهی تکواندو میباشد که علاوه بر قهرمانی یکی از با اخلاقترین ورزشکاران در کشور که زبانزد خاص و عام است.
وی سالها در این عرصه مربیگری زحمت کشیده و در ورزش بر روی تاتامی عرق ریخته و باعث افتخار دیار زاگرسنشین شده که حاصل نزدیک به چهل سال فعالیت مستمر و بیوقفه درعرصه ورزش است.
استاد علی صفری در کارنامه قهرمانیاش بر فراز سکوی جهان ایستاده و حاصل این زحمات کسب یک مدال طلا و سه مدال برنز از رقابتهای قهرمانیهان مادانگ جهان است.
استاد علی صفری بیش از سی مدال طلا و نقره و برنز در رشتههای مبارزه، پومسه و هانمادانگ در سطح قهرمانی کشور کسب کردهاند.
استاد علی صفری در جرگه مربیگری هم موفقیت چشمگیری داشته و شاگردان بیهمتایی هم تربیت کرده و عنوان مربی درجه یک در تکواندو، دفاع شخصی، سلاحهای سرد، مبارزه آزاد و مربیگری درجه سه آمادگی جسمانی پرورش در کارنامه و رزومه ورزشیاش موجود است.
استاد صفری در عرصه آموزش نیز موفق عمل کرده است و توانسته بیش از هزاران شاگرد در طی نزدیک به بیستوهفت سال مربیگریاش با آخرین متدها و روشهای نوین علمی تمرین دهند و این شاگردان هم بیش از سیصد مدال رنگارنگ در رقابتهای مختلف جهانی، آسیایی، رقابتهای بینالمللی، دانشجویان جهان، ارتشهای جهان، و قهرمانی کشور کسب نمایند.
استاد علی صفری دارای کمربند مشکی دان ۷ تکواندو و دان پنج دفاع شخصی و دان پنج مبارزه آزاد است.
استاد علی صفری از لحاظ نویسندگی نیز دستی بر آتش دارد و یکی از نویسندگان محبوب، محققان و پژوهشگران توانا در عرصه ورزش و فرهنگ استان کرمانشاه میباشد که تاکنون مؤلف کتاب تکواندو هانمادانگ که اولین و تنها کتاب تخصصی در این زمینه در کشور میباشد، مؤلف کتاب تکواندو پومسه که جامعترین کتاب آموزش پومسه درکشور است. مؤلف کتاب ورزش برای همه که به معرفی اجمالی همهی فعالیتها و بازیها و ورزشهای سلامت محور و همگانی، همراه با فواید و اثرات و مختصری درمور تغذیه و آسیبهای ورزشی پرداخته است.
مؤلف کتاب کرمانشاه دیارنخبگان که به معرفی تعدادی از نوابغ و نخبگان عرصههای علمی، پژوهشی، موسیقایی، آواز، خوشنویسی، خیرین و واقفین و علما و مختصری از شرح حال و آثار ایشان پرداخته است.
هرچند در دوره باستان، انسان هیچ چیزی بیش از دست خالی نداشت تا از خودش دفاع کند لذا طبیعتاً به مبارزات برپایه همین دست خالی روی آورد.
بعدها که ساخت سلاحها و توسعه آنها برای حمله یا دفاع آغاز گردید، بازهم مردم از مبارزه با دست خالی لذت میبردند که این بار برای تقویت قوای جسمیشان این کار را انجام میدادند و همچنین برای نشان دادن رسوم قبیلهای شان؛ مثلاً برخی قبیلهها سبک خاصی برای مبارزه داشتهاند مانند سبکهای مار، پلنگ و… که هرکدام برای فخر فروختن قبیلهای برای قبیله دیگر بود.
در دورانهای اولیه شبه جزیره کره، آنها سه قبیله اصلی داشتند که هرکدام از هنرهای رزمی خودشان در رقابتهای تشریفاتی مذهبی استفاده میکردند.
در همین مسابقات بود که مردم آرام آرام با کسب تجربه از تکنیکهای مبارزات همدیگر توانستند بر چهارپایان وحشی نیز غلبه کنند که همین دفاعها و حملات مردم آن زمان یکی از منابع تحلیلهای امروز ما به حساب میآید
بسیاری بر این باورند که همین حرکات پایه تکواندوی امروزی به حساب میآید که نام این ورزش نیز از نامهای سوباک و تائهکیون و … نشات گرفتهاست. کلمه تکواندو از سه بخش تشکیل میشود.
• «چاریوت» خبردار ایستادن
• «کیونگ ره» احترام گذاشتن
• «تکوان» چشم و اطاعت کردن
• «آپ» جلو
• «یوپ» بغل
• «دیت» پشت
• «چاگی» ضربه با پا
• «جیروگی» ضربه با دست
• «ماکی» یا «ماگی» دفاع کردن