افتضاح بداخلاقی و خدمات بیمارستان‌ طالقانی تهران!

کد خبر: 46539

اگر بگذریم از نامهربانی بیمارستانی‌ها، عادی بودن زخم‌ها، دردها و حتی مرگ آدم‌ها و دکترهای عصبانی که به کودک معصوم و حتی پیرزن‌ها و پیرمردها و سایر مریزها به چشم دشمن خود نگاه می‌کنند، این انتقاد جدی به مسئولین بیمارستان طالقانی تهران و البته وزارت بهداشت است که بر چه اساسی می‌گویند بر فضای بیمارستان‌ها نظارت دارند؟

افتضاح بداخلاقی و خدمات بیمارستان‌ طالقانی تهران!

به گزارش پایگاه تحلیلی‌- خبری درسانیوز؛ بیمارستان طالقانی تهران درسال ۱۳۵۷ با ۴۲۰۰۰ متر مربع زیر بنا در ۷ طبقه بنام نقاهتگاه کمک شماره ۲ احداث گردید. بیمارستان آیت‌ا… طالقانی به عنوان یک مرکز پزشکی، آموزشی و درمانی زیر نظر دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید بهشتی فعالیت می‌نماید.

وقتی با یک کودک معصوم که تمام وجودش پر از خون است، اینگونه برخورد می‌کنند، چه توقعی است که با بزرگسالان به مهربانی و انصاف برخورد شود؟!
یکی از خوانندگان انتخاب با ارسال متنی آورده است:

چند روز پیش، به دلیل اتفاق ناگواری که برای فرزندم خردسالم افتاد، توفیقی اجباری روی داد تا از وضعیت فاجعه‌بار بیمارستان‌ طالقانی تهران اطلاع پیدا کنم. کودکم که از روی پله افتاده بود، نیاز فوری به بخیه داشت.

ابتداً به بیمارستان طالقانی رفتم. دکتر اورژانس این بیمارستان به اصطلاح مجهز، در اولین برخورد، گریه‌ی کودک را قابل تحمل ندانست و بر سر او فریاد زد تا آرام شود! دکتر وقتی با اعتراض ما مواجه شد، گفت یا گریه‌اش را بندآورید یا من این کار را نمی‌کنم!

بیمارستان طالقانی که متخصص در امور فک و دهان است و مملو از رزیدنت‌های سال اول و دومی است، درحالیکه با کودکی مواجه می‌شد که شرشر خون از دهان او می‌ریخت، معتقد بود اول باید پرونده برای او تشکیل شود! خواستیم که فعلاً خون بچه بند آورده شود و ما در حین آن، پرونده تشکیل می‌دهیم! قبول نکردند! نزدیک به ۲۰ دقیقه طول کشید تا با مشکل خراب شدن کامپیوتر کنار بیاییم و پرونده تشکیل شود!

بالاخره پرونده تشکیل شد، اما خانم دکتر تشریف نیاوردند، پس از کلی پیج کردن، خانم دکتری عصبانی آمد.

اما پیرمردی را دیدم که  این صحنه را دید خواست از بیمارستان خارج شود، اما این نگهبان عصبانی، با فریادهایش قصد درگیری فیزیکی را داشت و حتی از انتظامات بیمارستان نیز کمک خواست!

اگر بگذریم از نامهربانی پرسنل و پرستاران بیمارستان طالقانی، عادی بودن زخم‌ها، دردها و حتی مرگ آدم‌ها و دکترهای عصبانی که به کودک معصوم به چشم دشمن خود نگاه می‌کردند، این انتقاد جدی به مسئولین این بیمارستان و وزارت بهداشت است که بر چه اساسی می‌گویند بر فضای بیمارستان‌ها نظارت دارند؟

وقتی با یک کودک معصوم که تمام وجودش پر از خون است، اینگونه برخورد می‌کنند، چه توقعی است که با بزرگسالان به مهربانی و انصاف برخورد شود؟!

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *