نگین همتی گزارشگر و مترجم پایگاه تحلیلی- خبری درسانیوز؛ گردشگری خوراک، که انتظار می‌رود چرخه اقتصادی جوامع محلی را تسریع کند و پایداری مقاصد گردشگری را از طریق ارائه خوراک افزایش دهد، راهی مناسب برای سفر و گردشگری در این دوران است.
طبق برآوردها و آمارهای جهانی حوزه گردشگری، انتظار می‌رود بازار جهانی گردشگری خوراک در طول سال‌های ۲۰۲۳-۲۰۲۷ به میزان حدود ۱۲۶ میلیارد دلار رشد کند و پیش‌بینی شده است که در این دوره با نرخ رشد مرکب سالانه ۱۷.۴۵درصدی شتاب بگیرد.
غذا و نوشیدنی بزرگترین حوزه اشتغال گردشگری است که یک‌سوم هزینه بازدیدکنندگان از مقاصد گردشگری را تشکیل می‌دهد. همچنین، گردشگری خوراک یکی از بخش‌های در حال رشد صنعت گردشگری محسوب می‌شود.
در واقع، از هر ۱۰نفر در جهان، یک نفر شغلی مرتبط با گردشگری دارد، این حوزه ۱۰درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی را تولید می‌کند و یکی از سریع‌ترین صنایع در حال رشد جهانی به شمار می‌رود.
در سال ۲۰۱۷، بسیاری از مقاصد، بهترین سال گردشگری خود را تجربه کردند. مثلا در تورنتوی کانادا، بازدیدکنندگان حدود ۹میلیارد دلار در اقتصاد محلی خرج کردند.
در بسیاری از کشورهای جهان، گردشگری خوراک به بخش استراتژیک تبدیل شده است که با ایجاد ارزش در کل زنجیره خود، از تولید غذاهای باکیفیت و فرآوری این غذاها گرفته تا صنعت هتل‌داری و پذیرایی و گردشگری، به تولید ثروت و اشتغال کمک می‌کند.
علاوه بر این، گردشگری خوراک به ترویج و تقویت برند کشور کمک می‌کند و در نتیجه وجهه منطقه‌ای و بین‌المللی کشورها را تقویت می‌کند.
غذا یک منبع حیاتی برای گردشگری است که مسافران را به خود جذب می‌کند. پیوند بین غذا و گردشگری با تعمیق درک فرهنگ محلی و ایجاد اثرات مازاد در صنایع مختلف، اقتصادهای محلی را احیا می‌کند. با توجه به تأثیرات اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی کنونی و آینده جهان، «گردشگری پایدار» توجه بیشتری را به خود جلب کرده است.
گردشگری غذا، که انتظار می‌رود چرخه اقتصادی محلی را تسریع کند و پایداری مقاصد گردشگری را از طریق غذا افزایش دهد، راهی متناسب با سفرهای این دوران به شمار می‌رود.
غذا همیشه جزو مهمی از تجربه گردشگری بوده است. گردشگران برای زنده ماندن غذا می‌خورند، اما گاهی همین انگیزه بشری، با کشف مکان و محیط‌های خاص مناطق مختلف دنیا همراه می‌شود.
برانگیختن تمام حواس، اقلام غذایی و نوشیدنی و تمرین خوراک‌شناسی مناطق مختلف، شامل مقدار زیادی اطلاعات است که هم برای رفاه شخصی و هم برای معاشرت با دیگران مهم است.
غذا و نوشیدنی افراد را ترغیب می‌کند که عمیقاً درگیر محیط پیرامونی خود شوند و در سال‌های اخیر از این موضوع هوشمندانه در جاذبه‌های گردشگری جدید مرتبط با مواد غذایی مانند جشنواره‌های غذا و مسیرهای چشیدن نوشیدنی، تجربیات و مسابقات آشپزی، زمین‌های باز مخصوص غذاخوری، مزارع و کارخانه‌ها و غیره استفاده شده است.
گردشگری غذا در حال تبدیل شدن به یک بازیگر واقعی در بازار گردشگری است و خدمات و رویدادهای مرتبط با غذا و نوشیدنی هرساله تعداد بیشتری از گردشگران را به خود جذب می‌کند.
مواد غذایی در زنجیره‌های ارزش چندوجهی به اقتصادهای محلی و منطقه‌ای پیوند می‌خورد که شامل کشاورزی، شیلات، تولیدکنندگان مواد غذایی، انواع رسانه‌ها، صنایع سرگرمی و آموزش، حوزه‌های تحقیقاتی و ارائه‌دهندگان خدمات مختلف می‌شود.
در نتیجه، بازآفرینی اقتصاد روستایی، کشف هویت محلی و ارزش‌گذاری مجدد میراث و سنت، همگی می‌تواند از رشد، پردازش، بازاریابی، توزیع غذا و لذت بردن از غذا و نوشیدنی ناشی شود.
با این حال، غذا و گردشگری غذایی در فرآیند جهانی شدن نیز دخیل است، که با روندهای موازی مشخص می‌شود: تنوع غذایی در مقیاس کوچک و همگرایی گسترده در حوزه خوراک‌شناسی.
البته همیشه تضادهای جالبی بین اصالت و نوآوری وجود داشته است. به طور فزاینده‌ای، مصرف غذا و خوراک به عنوان عناصر کلیدی در دنیای بهتر و پایدارتر دیده می‌شود، جایی که پیوندهای متقابل با گردشگری باید بیشتر مورد بررسی قرار گیرد.
