گره از مشکلات مردم بگشایید.
یادداشتی از ارمغان زمان‌فشمی در پایگاه تحلیلی-خبری درسانیوز؛ برخی مشاغل هستند که به طور مستقیم با سلامت جامعه مرتبطند، سلامت جسمی، روحی و روانی. کسانی که به این کارها مشغولند، خودشان باید از آرامش و آسایش نسبی برخوردار باشند تا بتوانند با فراغ بال به مسئولیت‌هایشان رسیدگی کنند.
پزشکی که خودش با بیماری سختی دست و پنجه نرم می‌کند، نمی‌تواند به درمان دیگران بپردازد. مددکاری که خودش زیر بار بدهی و گرفتاری‌های اقتصادی باشد، نمی‌تواند با آرامش به حل مشکلات دیگران مشغول شود.
آموزگاری که دغدغه اعتیاد همسر یا مسائل شخصی فرزند خود را دارد، نمی‌تواند با دقت و توجه برای دانش‌آموزانش وقت بگذارد.
روانشناسی که خودش در معرض آسیب‌های اجتماعی قرار دارد نمی‌تواند روی کارش تمرکز کند. در این جور مشاغل، وقتی احتمال خطا بالا برود، جان و روان مردم در معرض خطر قرار خواهد گرفت.
تأمین رفاه و آسایش همه مردم باید سرلوحه خدمات‌رسانی مسئولان باشد، اما این موضوع در مورد برخی مشاغل، از اهمیت دوچندانی برخوردار است.
وقتی قرار است مسئولیت تربیت نسل آینده‌ساز مملکت را به آموزگاران بسپاریم، وقتی می‌خواهیم جامعه‌ای سالم و شاداب بسازیم، وقتی می‌خواهیم کارگران و کارمندان کارآمد و مفید داشته باشیم تا چرخ‌های صنعت و اقتصاد کشور به خوبی بچرخند، باید ابتدا دغدغه‌های کسانی را که سلامت و کارآیی این اقشار در گروی خدمات آن‌هاست برطرف کنیم.
باید پای درددل پزشک و مددکار و آموزگار بنشینیم و گره از مشکلاتشان بگشاییم، سپس از آن‌ها توقع داشته باشیم که وظایفشان را به‌درستی انجام دهند.
