یادداشتی از دکتر رامین پی‌بردی؛ به بهانه درگذشت هنرمند عالیقدر کُرد درویش ابراهیم یوسفی

به بهانه درگذشت هنرمند عالیقدر کَرد درویش ابراهیم یوسفی
یادداشتی از دکتر رامین پی‌بردی در پایگاه تحلیلی‌- خبری درسانیوز؛ چهره زیبا و نورانی‌اش حکایت از عشقی عمیق از اوج دلدادگی به حضرت معبود را داشت که بخشی از آن در هنر ارغوان‌بافی جلوه یافته بود.
درویش ابراهیم اهل معنا بود و در حلقه عشاق الهی نیز حضوری عارفانه داشت.
روح پاکش در فصل بهار که بهشت هورامان است به بهشت سرای دیگر منتقل شد و اکنون از آسمان نظاره‌گر این همه شکوه و شیدایی طبیعت بینظیر هورامان است.
آری تا ارغوان هست درویش ابراهیم هم زنده است.
هنر ارغوان‌بافی پاوه به صورت ویژه‌ای وام‌دار او بود و حضور  مهربانش در نمایشگاه‌های صنایع‌دستی و گردشگری نمایانگر  عزم استوارش برای زنده نگهداشتن این نماد هنری بود که ریشه در آن دیار داشت.
همه باید به ارغوان خدمت نمایند این قلم چندسال پیش  به تقاضای یکی از جوانان داریان که درخواست انتخاب نامی برای اقامتگاه بوم گردیش را نموده بود به ایشان پیشنهاد ارغوان را دادم و خوشبختانه به همین نام نیز ثبت شد.
ارغوان، این چه رازیست که هر بار بهار، با عزای دل ما می‌آید؟ که زمین هر سال از خون پرستوها رنگین است، وین چنین بر جگر سوختگان، داغ بر داغ می‌افزاید؟

امیدوارم اهالی گرانقدر و ارجمند روستای با فرهنگ داریان تلاش نمایند که هنر ارغوان‌بافی درویش ابراهیم خاموش نمانده و آن را با جدیت بیشتری بسط و توسعه دهند که به تنهایی یکی از جاذبه‌های گردشگری داریان است.
به روح پاکش درود می‌فرستیم و برای خاندان گرامی‌اش سلامتی و تندرستی آرزو می‌نماییم.